Een hypermodern zwembad
Hip zwembad in de Amalia van Solmststraat
Hip zwembad in de Amalia van Solmststraat
In deze straat met huizen stond vroeger een zwembad. En daarvoor stond er een lagere school. De school werd gesloopt zodat het zwembad er kon komen. De gemeente wilde namelijk dat mensen konden leren zwemmen. Het 'Bosbad' was een hip zwembad voor die tijd.
Op 20 maart 1937 ging het zwembad in de Amalia van Solmsstraat open. Zo heette de straat vroeger. Het zwembad was heel modern, 'hypermodern' zeiden mensen. Het zag er totaal anders uit dan de huizen die er stonden. Het had strakke witte muren en ronde ramen.
Het zwembad stond op de plek waar eerst een lagere school stond. Deze school was in 1934 gesloopt. De school werd 'de school van de prins' genoemd. Want dat was de naam van de directeur van de school tussen 1914 en 1927. De school kwam in 1897 in de wijk. Hij stond eerst in de Joh. Maetsuyckerstraat. Om plaats te maken voor het zwembad, verhuisde de school van de Amalia van Solmsstraat naar de Wilhelmina van Pruisenstraat 49.
Bij het bombardement in 1945 werd het zwembad verwoest. Net als 3.000 andere gebouwen en huizen. Omdat heel veel mensen geen huis meer hadden, werden na de oorlog eerst huizen gebouwd. Het hippe zwembad kwam niet terug, want er waren huizen nodig. Omdat het zwembad nooit meer is gebouwd, noemen we het ook wel een verdwenen gebouw.
Tekst: Berfin Seker (leerling Zandvlietcollege).
Beeld: Haags Gemeentearchief.
Eindredactie: Stichting 3 maart '45, Mariska Kastelic.
Hier vlakbij op een hoek in de Theresiastraat stond een brandweerkazerne. In de oorlog kon de brandweer bijna niet werken. Ze hadden bijna geen spullen meer, zoals brandslangen. En ook veel brandweermannen waren meegenomen door de Duitsers. Hierdoor was vuur in die tijd gevaarlijker dan de bommen.
De brandweerkazerne stond in de Theresiastraat, tussen de Albertinestraat en de Louise Henriëttestraat. De kazerne in de wijk was maar klein. Het was een 'hulpwacht'. De brandweer in Den Haag had ook gebouwen op andere plekken in de stad. Bij het bombardement in 1945 werd de kleine kazerne in de Theresiastraat verwoest. Mensen haalden verstopt blusmateriaal naar buiten, maar er was teveel vuur om te blussen.
De brandweer had door de oorlog nog maar een derde van wat er was. Maar ook voor de oorlog waren er nog bijna geen brandweerauto's. De brandweer gebruikte vooral paard en wagen. In de oorlog moest een 'hulpwacht' zelf een kar met brandslangen duwen. Eerst maakte de brandweer een waterpomp vast aan de brandkraan in de straat. Daarna maakten ze de brandslang vast aan de waterpomp. Een benzinemotor zorgde ervoor dat de pomp werkte. Dit noemen we een 'motorspuit'.
Auteur: Lisanne van Eijk (leerling Zandvlietcollege).
Beeld: Haags Gemeentearchief.
Eindredactie: Stichting 3 maart '45, Mariska Kastelic.
